سنگ شناسی، ژئوشیمی و جایگاه زمین ساختی توده نفوذی همراه با کانسار مس رنگرز (شمال ساوه، بخش میانی کمان ماگمایی ارومیه- دختر).

کانسار مس رنگرز در 18 کیلومتری شمال ساوه در بخش میانی کمان ماگمایی ارومیه – دختر قرار گرفته است. سنگ های میزبان عمدتاً سنگ های آتشفشانی و آذرآواری ائوسن هستند که نفوذ یک توده با ترکیب کوارتز مونزودیوریتی و دایک های آندزیت- بازالتی در آنها منجر به دگرسانی و کانی سازی شده است. دگرسانی های هیدروترمالی شامل پروپیلیتیک، سریسیتی شدن، سیلیسی شدن، و مجموعه کلریت، کانی های رسی، کوارتز هستند. کانی های هیپوژن اصلی شامل پیریت، کالکوپیریت، بورنیت، اسپیکولار هماتیت، و مگنتیت هستند. کوارتزمونزودیوریت رنگرز بافت های گرانولار تا پورفیری را نشان می دهد و در بردارنده کانی های پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار، کوارتز و ریز بلورهای آمفیبول و بیوتیت است. این سنگ ها عمدتاً متاآلومینوس و کالک آلکالن هستند. بالا بودن مقدار اکسیدهای CaO (61/2 تا 81/5)، Na2O (90/6 تا 78/7)، و پایین بودن اکسیدهای K2O (04/0 تا 38/0)، Fe2O3 (60/2 تا 58/4) و MgO (22/1 تا 81/2) می تواند ناشی از رخداد گسترده دگرسانی های پروپیلیتیک در سنگ های نفوذی منطقه باشد. بر اساس نمودارهای تفکیک موقعیت زمین ساختی و الگوی توزیع عناصرفرعی و نادر خاکی، تهی شدگی از عناصر Ti و P و غنی شدگی LREE ها از مشخصات یک محیط زمین ساخت فرورانشی حاشیه قاره ای فعال است. آنومالی منفی مشخص Eu و تهی شدگی نسبی Sr بیانگر حضور پلاژیوکلاز در خاستگاه ماگمایی به عنوان فاز پایدار است. نتایج مطالعات پتروژنزی بیانگر این هستند که تبلور تفریقی، و اختلاط ماگمایی اصلی ترین فرآیندهای کنترل کننده تکامل ماگمایی بوده اند.